Podaci
Ime i prezime |
Predrag Pašić |
Pozicija |
Vezni red |
| |
Datum rođenja |
18.10.1958.
|
Mjesto rođenja |
Sarajevo |
| |
Debi |
Sarajevo - Vojvodina 3:0 (21.03.1976.) |
Broj nastupa |
223 |
Broj golova |
57 |
| |
Reprezentacija |
Jugoslavija |
Broj nastupa |
10 |
Broj golova |
1 |
| |
Trofeji |
|
| |
Biografija
Predrag Pašić je rođen 18. oktobra 1958. godine u Sarajevu, a na Koševu je prošao kompletnu omladinsku školu. Sa kapitenskom trakom oko ruke, u sezoni 1975/76. predvodio je juniore bordo tima do najvećeg klupskog uspjeha u omladinskoj kategoriji, osvajanja prvog i jedinog Omladinskog Kupa Jugoslavije.
Još kao perspektivni junior dobio je priliku debitovati za prvi tim Sarajeva, pod palicom trenera Vukašina Višnjevca, koji mu je u proljetnom dijelu sezone 1975/76. pružio šansu u pet prvoligaških mečeva. Već na samom startu karijere zadesio ga je peh i lom noge zbog kojeg je morao pauzirati godinu dana, a nakon uspješnog oporavka kreće uspon njegove karijere. Igrao je na poziciji lijevog krila, a krasili su ga brzina, sjajan dribling i milimetarski precizan centaršut, zbog čega je veoma brzo postao nezamjenjivi član prve postave tima sa Koševa.
Paralelno sa sjajnim nastupima u dresu Sarajeva, Pašić je gradio i svoju reprezentativnu karijeru, upisavši 4 nastupa za omladinsku i 7 nastupa za mladu reprezentaciju Jugoslavije, a veliki uspjeh stigao je u septembru 1979. godine, kada mediteranska reprezentacija Jugoslavije, predvođena Pašićem osvaja Mediteranske igre u Splitu. Krilni fudbaler Sarajeva bio je strijelac vodećeg pogotka u finalnom meču protiv Francuske, u kojem je Jugoslavija slavila sa 3:0.
Upravo je u toj sezoni 1979/80. Pašić bio jedan od najboljih fudbalera Sarajeva, a tim sa Koševa je nakon osvajanja titule jesenjeg šampiona, sezonu završio kao viceprvak Jugoslavije. To je Sarajevu donijelo plasman u Kup UEFA, a Pašiću priliku da na međunarodnoj sceni pokaže koliko vrijedi, pa je u dvomeču sa njemačkim HSV-om bio je najbolji fudbaler Sarajeva. To mu je donijelo poziv u državni tim, za koji je debitovao u martu 1981. godine, u prijateljskoj utakmici protiv Bugarske. Upisao je potom još četiri nastupa u kvalifikacijama za Svjetsko prvesntvo, uz jedan pogodak, pa ga je selektor Miljanić uvrstio i među putnike za Mundijal u Španiji 1982. godine. Nakon povratka iz Španije, uslijedile su nove sjajne partije u evropskim utakmicama. Sarajevo je na Pašićevim krilima eliminisalo bugarsku Slaviju i rumunski Corvinul. Bordo tim se tada u trećem kolu sastao sa slavnim Anderlechtom, ali u sastavu nije bilo Pašića koji je u gradskom derbiju sa Željezničarom doživio novu tešku povredu.
Uslijedio je potom odlazak na odsluženje vojnog roka, a po povratku u tim Pašić je zadužio kapitensku traku, te u sezoni 1985/85. krunisao svoju igračku karijeru na Koševu. Kao kapiten predvodio je Sarajevo do osvajanja druge šampionske titule, a na kraju je nagrađen i titulom najboljeg fudbalera Jugoslavije za sezonu 1984/85, kao i novim nastupima u reprezentativnom dresu. Od bordo dresa se oprostio nakon utakmica Kupa evropskih šampiona sa finskim Kuusysijem, kada prelazi u njemački VfB Stuttgart, čiji je dres nosio naredne dvije sezone.
Tokom desetogodišnjeg boravka na Koševu, Pašić je upisao 223 nastupa u takmičarskim utakmicama, uz 56 postignutih pogodaka, a računajući i nezvanične utakmice brojka nastupa i golova je znatno veća. Sa Sarajevom je pored Omladinskog kupa, osvojio i titulu šampiona Jugoslavije, a za državni tim je upisao ukupno 10 nastupa, uz 1 postignuti pogodak. Nakon završetka karijere vratio se u svoj rodni grad, a u opkoljenom Sarajevu je osnovao školu fudbala "Bubamara" koja je tokom najtežih dana opsade vratila sarajevskoj djeci osmijeh na lice, kao i nadu u bolje sutra. Jedno vrijeme je obavljao funkciju direktora FK Sarajevo, kao i šefa skauting službe tima sa Koševa.